Haberin olmazdı Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Gelirdim her gece ırak yollardan,
Örterdim üstünü üşüme diye,
Süsleyip alnını bir buse ile,
Geldiğim gibi durmaz giderdim...
Hani sen birgün yolda kalmıştın,
Hani bir gece bekleyip yolumu, çok ağlamıştın,
Oysa hep yanındaydım, görmezdin ki sen beni.
Gözyaşını ben silerdim, sen değil,
Bir zamanlar fakirdiniz,komşuyduk,
Gizlice girip te evinize,
İki ekmekten birini,
Bomboş dolabınıza bırakırken iki zeytini,
Ve duvarınıza astığım,kutsal yasini,
Kim gelirdi kim yapardı, ruhun duymazdı,
Haberin olmazdı ki yar senin..
Bahçenizde gücün yetmez iken kırmaya,
İki odunu,ben kırardım tutup ta ellerini...
Sanma sakın hızırlığa soyundum,
Bana diktiğin urbaları giyindim,
Kibir gurur yalanlardan arındım,
Çıplak kaldım yar sayende, doğduğum günkü gibi
Sen beni benden alıp,sen yükledin yüreğime sevdayı,
Seninle kazanacağız elbet davayı
Bu dünyada ne çektikse neyse ne
Kazanırız belki şol cenneti alayı....

31-Ocak-2009-Ankara