Haberin olmaz Şiiri - Osman Kaya Malatya

Yaz bahar ayını bitmez sanarsın,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.
O çağlarda aşık olup yanarsın,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Güleni görmedim ömür boyunca,
Ah çekip ağlarsın yanlış duyunca,
Fark etmezsin günü ayı sayınca,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Genç yaşta fırtına her yandan eser,
Gören gözler seni aşk ile keser,
Zamanla ruhunda bedene küser,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Tatlı muhabbetle dalıp gülerken,
Pespembe şafağı seyran eylerken,
Umut bahçesinden güle giderken,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Kış gelir dumana bürünür dağlar,
Etrafında oğlun kızın saf bağlar,
Yolcu eder kimi haline ağlar,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Tövbe eyle cayma olasın berrak,
Zamanı gelince dökülür yaprak,
Vade yeter bir gün çağırır toprak,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.

Herkes sırtındaki malını satar,
Kaya’m gam eyleme bu kadar yeter,
Azrail gün olur elini tutar,
Ömür gelir geçer haberin olmaz.