Haberin Ola Şiiri - Kanber İhsan Öcel

HABERİN OLA

İs pas üstüm başım.

Bir zeytin karası gözlerin, al al olmuş iki yanak

Haberin Ola..!

Dalarsın ya hani kapıdan içeri pat diye / açıktır…..

Karşına ne çıkacağını bilmeden

Daldım bende senden içeri öylece.

Ve kışkırtmadan o çakmak, çakmak gözlerindeki yıldırımı

İlk ben olayım derdinde değilim!

Alev alev yangın yeri bedenindeki buz dağı.

Çok bekledim.. /

Çok zaman geçirdim gözlerinin mavi sularında.

Güneşli günlerden ziyade kıyılarını yalayan fırtınasında göz çeperlerinin

Bir yelkenliyle gezindim…

Kürek işçisiydim…

Avareydim.

Allı yeşilli yapraklarınla oynaştım, güz aylarında eteklerine bulanmış
Yüreğinin sert rüzgarlarına açtım göğüs çeperimi, sen yala
Bir damla katre olmam göz pınarlarında…

Dur ağlama,

Korkarım..!

Umarsız bir sevda olayım senin nazarında

Kömürlü bir katar sürüsünde biletsiz bir yolcuyum

Yüreğine düştüm,

Haberin ola…

Kanber İhsan Öcel