Haberin Bile Olmadı Şiiri - Şebnem Gülşen

Ben bu SEVDA yolunda yalnız yürüdüm,
Sana söylemeyi düşündüm bazende ürkdüm
Gündüz düşümdün,gece rüyamda gördüm
Hasretinle yandım söndüm kalbime gömdüm
Senin bundan haberin bile olmadı

Beni benden aldın,kalbim sana sürgündü
Yaralarımı sardın,yüzüme güldündü
Bazen Yollarıma cıkdın umudumu sürdürdün
Bazen günler boyu görünmeyip söndürdün
Senin bundan haberin bile olmadı

Hayalinle gezdim,bütün gün dolaştım durdum
Sevdanı büyüttüm ne olucak yüreğime sordum
Merhem diye sen sürdüm yaralarımı söndürdüm
Gece boyu düşündüm,rüyalarımda sensizliğe sövdüm
Senin bundan haberin bile olmadı

Her baktığım kişide inan hep seni gördüm,
Her calan şarkıda sana ağlayıp yalnızlığıma sövdüm,
Seni bulamayınca eşin benzerin yok deliye döndüm,
Hasretinin yangınlarında kavrulup yanıpda söndüm,
Senin bundan haberin bille olmadı

Yüreğim sende tutuklu gönlüm yaralı kaldı,
Ömrüm sensiz gecicek sandı benliğimi korku sardı,
Aldığım nefesler bile sana bağlı cok canım yandı,
Günler geceler böyle gecmez acılar bitmez sandı,
Senin bundan haberin bile olmadı...