Haberimiz Yok Şiiri - Muammer Kars

Ne oldu, bu hâle, biz nasıl geldik.
Ağaçtan, çiçekten, haberimiz yok.
Boş yere yaşadık, boşa eğlendik.
Uğurdan, böcekten, haberimiz yok.

Ehli, irfan gitti, meclis boşaldı.
İş bilen kalmadı, cırcır saz çaldı.
İki eşek, bir at, aç, susuz kaldı.
Kediden, köpekten, haberimiz yok.

Ülke turist doldu, yerli ve milli.
Zaman çalışmıyor, galiba pilli.
Oyunda, oynaşta şu bizim zilli.
Kaşıktan, köçekten haberimiz yok.

Bir sanatçı doğdu, adı bilmirem.
İş var dedim kardeş, diyor gelmirem.
Birde de, ben bu ay, maaş almirem.
Lazımdan, gerekten, haberimiz yok.

Yara merhem tutmaz, her gün kanıyor.
Beni dert söyletir, içim yanıyor.
Boyu posu gören, adam sanıyor
Ahlaktan, edepten, haberimiz yok.

Sevgi, saygı kalkmış, ahlak umutsuz.
Hiç bir eksiği yok yinede mutsuz.
Ateşte çorbası, kaynıyor tuzsuz.
Tencere, külekten, haberimiz yok.

Umutlar köstekli, gözde payanda.
Dadaşım feryatta ruhu isyanda.
Ne melanet varsa, işte meydanda.
İyilik, dilekten, haberimiz yok.