Haberim Yoktu Şiiri - Müjgan Asıl Kefeli

Dün gece beni görmüş rüyasında
Beyaz gelinlikle yâr olmuşum başkasına
Ağlıyormuş gece gündüz hıçkırıklarla
Bir tutam saçım kalmış avuçlarında
Beni bensiz sevmiş yıllarca
Bu nasıl aşktır haberim olmadı

Dilinde türküler kendini vurmuş dağlara
Dilekler bağlamış kurumuş dallara
Yıldızları yorgan yapıp örtmüş ayazlarda
Beni sevmiş uzaktan uzağa
Bu nasıl sevdadır
Vallahi haberim olmadı

Gözlerimi gözlerine bağlamış
Her güzelde benden bir parça aramış
Kurduğu hayalin renkleri solup sararmış
Güneşi bile doğmadan kararmış
Bu nasıl sevdadır haberim olmadı

Sokağımdan geçiyormuş başı hep önde
Kapımda sabahlamış geceleri böle böle
Mektuplar yazmış koynunda duruyor öyle
Mevsimsiz güller toplamış bülbüller söyleye
Bu nasıl aşktır haberim olmadı

Adımı tesbih yapmış zikir olmuşum dilinde
Elleri boş umutları dökülmüş yırtık cebinde
Eskitmiş yolları gelip geçmekle
Deli demiş görenler aldırmamış bile
Bu nasıl sevdadır haberim olmadı

Yâr duymasın sevdiğimi gücenir demiş
Gözleri kan çanağı yüzü hiç gülmemiş
Bir sevdaki mecnun bile görmemiş
Boğazına lokma lokma aşk dizilmiş
Bu nasıl sevdadır haberim olmadı.

Kuşlara beni anlatmış durup dinlemişler
Leylekler göç etmeyip başını beklemişler
Bu sevdadan hayır gelmez vaz geç demişler
Yüreğini ateşe vermiş söndürmemiş denizler
Bu nasıl sevdadır haberim olmadı.

Dar ağacı kurmuş urganı kısa
Dağlar dile gelmiş rüzgârı isyanda
Omuzlar çökmüş aşk ağırlığında
Otlar kurumuş kimsesizler mezarlığında
Nasıl sevdaysa gören duyan var mı
Beni bensiz sevmişsin haberim olmadı...

‘Habersiz sevdaya kurban ettin ikimizi mutlumusun yâr’

Gamze YAĞMUR

20/01/2016