Öyle doluyum ki usta,
Dokunsan gök delinecek,
Bulutlar gözlerimden boşalacak.
Bu şehrin üzerine ben gürlüyorum,
Ben yağıyorum bee,
Ölümün burcundayım usta,
Haberi var mı.
Göğüs kafesimdeki ağırlaşan ağrı,
Çok zamandır içmediğim cigara isteği,
... Ve içimde kaynayan kazan,
ölüm karışır nefesime.
Yüreğim çaresizliğimle, ruhum canımla cebelleşir,
Yaşamak istemiyorum.
Ölümün burcundayım usta,
Haberi var mı.
Öyle doluyum ki usta,
Nefes alamıyorum,
İçimi kemirenin ne olduğunu bile bulamıyorum.
Hangi cümlede kırıldı,
Hangi kelime yarasını sarar bilmiyorum.
Artık eskisi gibi cesaretim de yok,
Şu an kalbime ben bile dokunmaya korkuyorum.
Ölümün burcundayım usta,
Haberi var mı.
Göğüs kafesimdeki ağrı gittikçe artıyor,
Kalp krizinden bir yerde düşüp öleceğim,
Ölmek o kadar önemli değil de,
Yaşlı bir anam var ölümüme üzülür,
O na kıyamıyorum usta.
Ulan ayrılığın zamanımıydı,
Ki bu benim için bir ilkti ilk.
Bu kadar mı acıymış yarım kalmak,
Şiire, edebiyata küsüp kalem kırmak.
Ölümün burcundayım usta,
Haberi var mı.
Kayıt Tarihi : 11.3.2021 15:08:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sabah saatlerinde yazdım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!