Haber Verin Şiiri - Musab Türe

Ne ayrılıklar olur matemi soluk kalplerde
Hadsiz hesaplar kesilmiş, dertsiz alın yazısı yok
Unutulmuş hayaller boş, karanlık sarmış dört bir yanı
Umudun el pençe yüze vurduğu bir tutam deli sarhoşluk
Kırık kalpler yanık sineler
Harabeye dönmüş her yer, unutulmuş eskiler
Şimdi hepsi toprak olmuş
Çalınır anılar süslü hayaller
Suda buruşmuş kağıt eski halini alırmı
Yürürüm yalnızlığın esir alındığı hayal sokaklarında
Yetişin hayaller elden gidiyor
Ne gariptir ki ömrüm zaman gibi hızlı hızlı tükeniyor
Karanlığa hapsolmuşum sanki ondan başkasına gidemiyorum
Umudun fırçasını yemekten bıkmadım hiçbir zaman
Çeker beni rüyalarımda ıssız bir köşeye, azarlar
Azarlar her fırsatta ona koşarım diye
Mısralar, ya onlardan haber verin
Söylesene söyle be adam ne oldu, neden bana öyle bakarsın
Bakmaya kıyamadığım mısralar ya ya kalemim değer de yanlış
düşüncelerde kirlenirse
Yüreğimde saklarım düşlerimi bağrı yanık sinemde, belki bir gün olur
hatırlarım diye
Hatırlatın bana beş para etmez insan oğlunu, ateşe verin duyguları,
haber verin eskilerden
Doğruya şimdi hepsi toprak olmuş.