Ehl-i Harabat'dan Haber'darmısın?

Erzurumlu İbrâhîm Hakkı (rah.)’nın İki mahdumu vardır Birisinin adı Zakir diğerinin adı ise Şakir’dir
Zakir dâime zikirle meşgûl olur dünya ile irtibatını kesmiş bir hâlde yaşamaktadır Dolayısiyle Şakire de devamlı sitem eder Çünki Şakir uhrevîyatla alâkası olmayan fırsat buldukça meyhaneden çıkmayan bir kimsedir İşte bu sebepten dâimâ Şakirle münâkaşa eder Fakat Şakir o nu duymaz dinlemez yoluna devam eder
Bir gün İbrâhîm Hakkı (rah.) Evde sadece Zâkir olduğundan:
‘ZAKİR OĞLUM KALK ŞÖYLE BİR YÜRÜYÜŞE ÇIKALIM İKİMİZ BİRLİK TE’ der Ve evden çıkarlar yol meyhanenin önünden getiğinden oradan geçerken İbrâhim Hakkı (rah.) Meyhâneye bakar Şakiri masada demle niyor görür Zakire sen az bekle beni burda der ve Meyhâneye girer, Me yhâneciye ‘ŞAKİRİN BORCU NE KADAR’ der Meyhâneci söyler İbrâhîm Hakk merhûm öder ve çıkar giderler Bu arada Şakirde kalkar gelir mey hâneciye ‘HESABI AL’ dediğinde Meyhâneci ‘SENİN HESABIN ÖDENDİ’ der Şakir ‘KİM ÖDEDİ’ deyince ‘BİRAZ ÖNCE BABAN ÖDEDİ VE ZAKİRLE BERABER ŞU TARAFA GİTTİLER’ der
Şakir gittikleri tarafa doğru gider ve görür onları arkalarından takip eder Bir uçuruma, derin bir yara varırken İbrâhîm Hakkı merhum gök yüzüne bakar ki 39 TANE KUŞ ÜZERLERİNDE DÖNMEKTEDİR Esrar Ona ilhamen bildirilmiştir KIRKLARDAN BİR TANESİ VEFAT ETMİŞTİR Otuz Dokuz kişi kalmıştır Bir kişi istenmektedir Uçurumada varmışlardır
İbrâhim Hakkı (rah.) Zakire: ‘OĞLUM ZAKİR YARA ATLA’ der -Bunu Şakirde duymuştur- Zakir donar kalır Atlanacak yer değildir ki insanın parçası bulunmaz ordan atlayınca Şakir ‘BABACIĞIM GELDİM YÂ ÂLLÂH BİSMİLLÂH DİYEREK YARDAN AŞAĞIYA ATLAR ve uçar gider 39’u 40’a tamamlar
Buradaki esrar Âllâh yolunda seyreden Zakirin imân derecesi düşük tür, Zahiryata göre maddî âlemin kölesi olan Şakir’e ise İmânı kâmil hâ kimdir ki işte bu ahvâlde herkesin seceresi zahir olmuştur Dolayısiyle İbrâhîm Hakkı (rah.) O ehl-i zikir olan Zakir’ine:

“Harabat ehline hor bakma Zakir
Defineye mâlik virâneler var
Harabat ehlinden, sonunda Zakir
Olanlardan nice merdâneler var” der:

Sırtında ceket yok hem yalın ayak
Yürüyor bu karda haber darmısın?
Dizleri kötürüm değneği dayak
Müşerref zarar da haber darmısın?

Gönül hasta oldu yataktan kalkmaz
Muzaffer avcıdır bir kurşun atmaz
Aklıselim kula cuvaldız batmaz
Muhterem firarda haber darmısın?

Ehl-i takvâ oğul zakir perişân
Hakkı İbrâhim şeytanla yarışan
Kırkların cemine girip karışan
Oğlu Şakir barda haber darmısın?

Kırklardan birinin vefât ettiği
Bilgisidir İbrâhim’in tuttuğu
Şakir,inin bar borcuna yettiği
Şimdi Zakir zorda haber’darmısın?

Zâkir ile uçuruma giderken
Barda Şakir borcu ödeyim derken
Barcı; baba ödediğin söylerken
Şakir’i efkârda haber’darmısın?

Baba oğul uçuruma gelince
İbrâhîm Zakire atla deyince
Zakir’e emr lâtifedir kendince
Korkusundan darda haber’darmısın?

O anda yetişen Şakir bismillâh
Diyerek atladı fe sübhanellâh
Gökte OTUZDOKUZ gösteren Âllâh
Uçan Şakir orda haber’darmısın?

“Harabat ehline hor bakma Zakir
Defineye mâlik virâneler var
Harabat ehlinden, sonunda Zakir
Olanlardan nice merdâneler var”

İşte böyle diyor İbrâhim Hakkı
Bu sırra yetmiyor Zakirin aklı
Kör taassup bukağısıyla taklı
Hayır; gizli şerde haber’darmısın?

Cem’i Velîyullah meyhâneler var
Âşk-i İlâhî’den divâneler var
Cennete mümâsil demhâneler var
Esrar; rahmet karda haber’darmısın?

Müberra elinde çakmak var çakmaz
Mükerrem kalkıp da ocağı yakmaz
Müslim â’ma sağa, sola hiç bakmaz
Müctebâ ağyârda haber darmısın?

İnsanoğlu hem nurda hem bardadır
Hem gülde hem külhandaki kordadır
İSLÂMİ'nin kolaylığı zordadır
Medîne kararda haber darmısın?