Yalnız kaldım ben yine.
Eşm gitti buradan.
Gönlüm hüzünlü yine;
Haber beklerim yardan.
Erkenden kalkıp giyindim.
İstanbulu telefonla aradım.
Bütün çocuklara selam söyledim.
Gurbette dikenli güle benzedim.
Her an sizlerin yanınızdayım.
Yıkılmadım yinede ayaktayım.
Çok şükür yüce Rabbime.
Ne yasta ve nede hastayım.
Gönlüm kavuşmak ister,
Elbette can dostuna.
Sevgi ve duygularım:
Asla! .. sıhmaz Satıra...
Azda olsa ak düştü.;
Saçlarına ey Ali.
Fazla duygulu yazıp:
Üzme sen çocukları.
06.11.2009 Neckarsulm-Almanya
Kayıt Tarihi : 17.3.2010 13:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!