Ha@aaa! Şiiri - Emek Anıl Aşılı

Ha@aaa

parçalanmışım yerde duruyorum

haaamuuuş

dili var koçların yok pamuk onlara

bir ince sızı yürürken geliyor aklıma

korkuyorum irkitilmiş geceleri yaz

artık kafandan böğürenleri

bir ince çay içiyorum belli

rakı da içilirdi oysa

kanları dökülüyor yere çokların

alınlara yazılıyor bir parmak izi ne iyi

kuruyor yazı emniyet hariç

orda olur on parmakta on iz

geçiyorum hayattan uygun adım halaylarla

bu bir evredir

mahkeme ve emniyet ve kaza

kızlar büyüyor kimseye sormadan

bir korku babalarda

erkekler büyüyor ne iyi

savaş ve güreş ve tabanca

ulan yerde kan ve gözyaşı sürünürken

sormuyor babalar ne iyi

kahpe altınlar takılıyor lohusa geceleri

kuşaklar bağlanıyor al karasına

halk arasına karışıyor yorgunlar gözyaşlarıyla

o bir seçimdi her şey bir geçimdi ya

vazgeçirimsiz devam diyordu davaya

pek inanmış pişmiş ve yanmış bilirkişiler

kesintisiz büyümeliydi acı

kan ve gözyaşı ve disiplinler ve doktrinler

soluk yüzlere aferiiiin dediler

ve hep çekip gittiler

ötümsüz gözlerle bakabilirdim bunlara

onlar da bana ve ben de şunlara

sığınabilirdim meysiz ve aşksız sofralara

onlar diri ve ben götürü

teşekkür yüzüme tüküren filozoflara

inanıyorum kesilen ve yenilen koçlara

beyaz saçlara, altına ve sözlere

yediriyorum her sabah ince ince yüzüme

ama gece

ol karanu gece

olmuyor "loveless maturbation" bile...