Ha Yobaz Ha Hokkabaz Şiiri - Fahri Işık

HA YOBAZ, HA HOKKABAZ
Yobaz ise yobaz
Ha üç kagıtçı ha hokkabaz
İkisi’de insanlığın yüz karası
Yer yüzünün baş belası
Biri okumuş hırlının hırsızı
Digeri yol şaşırtan allahın hayırsızı
Oda yobaz buda yobaz
Ha biraz fazla ha biraz az
Kim demişki cahilin yobazı
Okumuşun zararı azı
Çalmaya başlarsa sazı
Kafalar karışır düzen bozulur
Delinin kuya taş atması
Kırk kişinin uğraşması
Biri entellenmiş yalaka
Digeri dellenmiş'te
Allah adına hüküm koyar bak salaka
Oysa yaradan yaşanılası dünya vermiş
Evrendeki canlılardan
Sakındığı aklı vermiş

Pramidin tepesesinde kim’mi var
Hadi be sende!
Orada ne sen varsın nede Devlet
Orada bir tek yaratık var
TANRIDAN sonraki insan
Ne mevki ne makam
Ne hükümdarlar nede sultan süleyman
Bilesinki sana kızamadım, nasihattı maksadım
Ben yalniz seni degil hekesi severim
Severim yaratılanı yaratandan ötürü
Bilirmisin komşun Mevlana ne demiş
Ne insanlar gördüm sırtında ceketi yok
Ne ceketlerde gördüm içinde insan yok
Akademik müdür olmuşmuş ta
Köylüde halkın efendisi yaa
Müdürde köylüye hizmette ya
Güldürme beni
Sözde pramidin tepesindeki Müdür
ALLAHIN rahmet sularıyla
Yıkanmamış bir yürekle
İnsana ragmen Müdür
İnsana ragmen din iman
insana ragmen kur'an olurmu yegenim

Dünyayı insan üstüne kurmuş kainatı yaradan
Sen ki bu orta yerde duran
Makam herkesi degiştirmez
Nice PROFLAR var bilirim
Buram buram cahillik kokan

Bin bilirsen bir bilene yine sor
Aklından eksikli cahilinden
Okumuşun ihanetinden sakınırım
Yaşamı cehennem edenlerin
Cenetinden ne olur.
Bilesin’ki pramidin en tepesindeki,
İlahi boyutta’da insan,
insani boyutta’da insan.
Başı açık, alnı ve yüregi aklar
İki boyuttada mutlu olanlar
Aklını ipotek’e koyanlarsa
Karanlıklarda kalanlar