Ha Yel Ha Rüzgar... Şiiri - Talat Özgen

sabahların da bir cilvesi var
güneşi arkasına alarak
kucakla der gibi beni umutla
bilmez mi ki gölgesi kaçınılmaz yar,

hangi bahaneyi uydurursan uydur
geçenler geri gelmez ki bir daha
keşkelerin de içi boştur artık
pişmanlıklara bir meze gibi durur,

yokluğun varlığa bir teselli şeklidir
içmeden sarhoş olmaya benzer bir nevi
gelmeseler de gözler göz göze tenler ten tene
sevgi bilmez ki ne nefret nede kibir,

zamana kurban olunulduğu andır
aşk sevdaya her halükarda teslim olunca
yerin gök ile birleşmesi misali gibi
can da canan ruhta hep sabır,

yazılan silinmez ki neylerim kader
el mahkum gönül zapt edilmiş kahıra
boş ver diyor akla gelen ilk ziyan
ne fark eder ha yel ha rüzgar...

(Berlin,02.04.2018)

Talat Özgen