Ha Şuramda İçimde ki Ateş!

sen gittiğinden beri
çok denedim yüzüm gülmedi
zoraki tebessümden öteye gitmiyor arkadaş
ha şuramda içimdeki ateş
alev alev yanıyor bir türlü sönmedi
sönmüyor arkadaş
geleceğe ait bütün planlarım altüst olmuş
yarınım belirsizliklerle dolu
ne yaptımsa dün dünde kalmadı
kalmıyor arkadaş
içimde bir cenaze / dünden kalmış bekliyor
buyur imam efendi / şu namazı kıldır
cenazeyi ortadan kaldır
demeye dilim varmadı / varmıyor arkadaş
düşündüm taşındım evirdim çevirdim
boşa koydum dolmadı / doluya koydum almadı
almıyor arkadaş
malum bu iş imamında boyunu aştı
yine isyanları oynuyorum ben
saymadım kaç gündür kendimle kavgadayım
benimde bu işi aklım sarmadı sarmıyor arkadaş
ey sevgili dost !
teselliye bir o kadar ihtiyacım var ki
biraz daha sabret
geride kaldı geçecek de! bugünler
bu sıkıntılar dertler bitecek de hele...
bir güzel söz söyle de avunayım
merhem olsun kanayan yarama
rahatlat beni / sana öylesine muhtacım
kaç kere sensizliği denedim yapamadım olmadı
olmuyor arkadaş
umutlarım firarda / pusulamı şaşırmış bir vaziyette
demir attım bilinmeyen bir meçhule
şimdiye kadar yazgıdan başkası başa gelmedi
gelmiyor arkadaş
günlerdir ağlamaktan göz pınarlarım kurudu
hala bedelini ödemedim mi ayrılığın
hani vuslat benimde hakkımdı
bir türlü yüzüm gülmedi gülmüyor arkadaş
Mecnun gibi delice sevdim
Şems ile Mevlana'ya gıpta ettim özendim
sevmesi için bukalemun oldum her yolu denedim
yalvardım yakardım
bana kulak verdi yürekten dinledi ancak
bir türlü o iki kelimeyi söylemedi
söylemiyor arkadaş !