Ha Sen Rıfkı Şiiri - Bahattin Tonbul

Yaşanmışlar içinde, o anda çok safsın ki
Sanki rakılarınla, arkadaşsın sen Rıfkı
Gönül çorba olmuşsa, sen anlayamazsın ki
Bu dünyanın son hali, unutama ha sen Rıfkı

Tut elini bırakma, gençlik o gidecektir
Yaş kemale erince, elbet eriyecektir
Sen olsan olmasan da, toprak o diyecektir
Bu dünyanın son hali unutma ha sen Rıfkı

Umut bu hep tazecik, kalacak sanmıştın ya
Geceyle gündüzü sen, tadarak kanmıştın ya
İşte vaki geldi bil, o an aldatmıştın ya
Bu dünyanın son hali unutma ha sen Rıfkı

Bir şaire demiştin, bir kadına beş kitap
Yazılır mı hiç aptal, bunca zaman o hitap
Değmez bu dünyaya aşk, içi dolu çok kitap
Bu dünyanın son hali, unutma ha sen Rıfkı

Ne kadınlar geldi bil, geçip gitti dünyadan
Ne mecnunlar delirdi, göçüp gitti rüyadan
Çok zamanlar tadarsın, alıp götür meydandan
Bu dünyanın son hali unutma ha sen Rıfkı

Bahattin bu Rıfkı’yı, satırlara sen kazdın
Gece gündüz demeden, şiirlere sen yazdın
Değer miydi hiç söyle, bir kadına beş kitap
Rıfkı bunu anlamaz, o kış ama sen yazdın
Bahattin Tonbul
20.7.2020