! ! ! ..Ha Ölüm, Ha Dirim..! ! ! Dersim'e

Yaşamın sarp kayalarda
Bir dağ yamacında
Kekliklerin koyaklarında
Sesin yankılandığı
Sesine ses verenlerin ocağında
DÜZGÜN BABA sığınağında
Erenlerin ulu divanında
DERSİM ey kadim toprağım
Her karışında kan ve gözyaşı var
Seni nerede bulayım
Hangi bir tarafa süreyim yönümü
Sürgünler(!) sana bir gün dönmektir
En hırçın rüzgara gönül vermişiz
o soğuk, o sert dağlarında
kimi çileler, kimi ölümler, kimi kahırlar çekmişiz
boşuna mı ki bunca bedel ödemişiz
Senin kuçağında gözlerimi açtım
senin toprağında yine kapatacağım
üzerindeki karıncalar, yılanlar, çiyanlar
Dersim’de ziyaretgahların ile dost olacağım
Gerekmez bir tas su dökenim
Kıyımda MUNZUR, başımda Huzur..
Selam olsun dağlarımdaki canlı-cansızlara
Sevgi ile yoğrulan, dua ile el bağlananlara
Yüreğim hasreti dilinde mırıldanan kuş gibi
Kanatları hızla çarpmakta, sana doğru yollara
Göçebe kuşların izinde, geliyorum DERSİM
Olmazsa eğer sağlığımda gelmek
Gelecektir sana ha ölüm, ha dirim..

İzmit - 27.09.2011 Saat: 07:30