Ha Öldüm Ha Ölüyorum Şiiri - Mehmet Soysal

Bir ney sesi karışır
Gönlümdeki rüzgarın sesine
Dalar giderim en uzaklara kaybolurcasına
Yüreğimde bi tuhaflık yine
Kaç yıl geçti bilmiyorum
Hasreti boynuma saralı kaç yıl

Bir derin yara var sanki
Çırpınır duygularım yaralı bi serçe misali
Gücüm yok ha düştüm ha düşüyorum..

Bir saz çalar yüreğimde
Dokunur ruhumun bam teline
Düşürür beni bi muamma peşine
Boynumda zincir ellerimde kelepçe
Gezdirir esir yüreğimi
Gezdir dilden dile

Kapanmayan hesaplar var sanki
Toz tutmuş gönül defterimde
Yırtsam yırtılmaz yaksam yakılmaz
Ben bu hesabı ha verdim ha veriyorum..

Bir çığlık yükselir beynimde
Deli gibiyim
Kafamı vursam duvarlara susmaz
Haykırır gecenin en olmaz yerinde
Tutarken nefesimi bi düş içinde
Boğulur giderim hayal girdabında

Bana "Gel" diye el eden var sanki
Ölüm meleğimi, yoksa perimi
Görmez gözlerim
Son nefesimi çekerken bedenime
Bir sıcaklık düşer ruhumun en derinine

Ve can verir ruhum
Ha öldüm ha ölüyorum..