Ha Gönül! Şiiri - Mustafa Usta2

Kahır dolu bu hayattan yılıp da,
Sevgileri özden silme ha gönül!
Zalimliğin borusunu çalıp da
Büyüklüğü böyle bilme ha gönül!

Diken batıp, acıtmasın içini
Kendin düşün ara, bak bul suçunu
İsyan edip, yolmayasın saçını
Bir çırpıda tuşa gelme ha gönül!

İnsanlıkta fazîletler pek çok, bol,
Önümüze açılmıştır iki yol,
Doğrulukta, zor da olsa daim ol,
Gülü bağdan çekip yolma ha gönül!

Karınca da hesap sorar unutma!
Haksızlığı, haklı ile bir tutma,
Haram lokma bal olsada hiç yutma,
Bu dünyada ahlar alma ha gönül!

Eğ başını, benlik ile yarışma,
Meydan bulup, hilelere karışma,
Cin olup da, şeytanlıkla yarışma,
Ebediyen korda kalma ha gönül!

Bizde mertlik, dürüstlükler olmalı,
Söz verince, senet gibi kalmalı,
Bak bu testi iyilikle dolmalı,
İhmal edip boşa salma ha gönül!

Yaşıyorken bulmaz isen sen seni,
Gün gelince toprak alır bedeni,
Börtü böcek talan eder bu teni,
Sözlerime sakın gülme ha gönül!

11 Ağustos 2009

Mustafa Usta