Ha-dur Şiiri - Durmuş Ali Eker

ey yar özleminden oldum bî-zar—
sevgiye göz değdi nazar
ne arkası ne ne sonu var
bir türlü gelmiyor haber

gezsem de ben diyar diyar
ahlarım için de ah var
çile mi umudum çözer
bitiyorum azar azar

“ Yıllar önce
bir bahçe de sen garson
ben müşteri olmuştum ya-
Her çay isteğim de
gözlerin dolmuştu ya

İşte şimdi gönül vergisi kesiyorsun
ceza olarak.
dıştan gülümsesen de
imzalıyorsun ağlayarak”

Sessizlik sen misin Hâ-dur
Özletmenin özü müsün-
bekltemenin düşümüsün
iç kemiren kişi misin

Hani toprak çatlar ya susuzluktan
Hani geceler uzar ya uykusuzluktan
Ezan sesi gibi dinledim içimi
Yüreğim eriyor sensizlikten

kar mı beyaz saçlarım mı bir görsen—
bahtım gibi simsiyahtı saçlarım
saçlarım değişti değişmez bahtım
bunun için eyvah larım ah larım

bilirim içine ağlarsın damla damla-
sabır içersin su yerine
geçenler de beni sormuşlar ne diye
unuttum onu dercesine tebessümüyle

hasretinden özleminden
sevgi şikayetçi bizden-
iki üç yıl kıştan yazdan-
bekliyorum yeni baştan