HA BiR EKSiK HA BiR FAZLA Şiiri - Yorumlar

Yerine gözyaşlarını ver bana.
O elmas takılar sana çok ağır
Ben taksam kimse yadırgamaz ki
Ne çıkar?
Ha bir eksik, ha bir fazla…

Sadece tatilde birşeyler satıp ya evine katkı diye veyahut da kendi harçlığını çıkarmak için çalışan çocuklar. Yine de gözlerinde (şiirde belirttiğiniz gibi) pırıl pırıl sadece zamanın söndürebileceği umutlar dolu dolu. Ne zaman ki yıllar ilerleyip hayatın zift ve katran dolu kovasının içine balıklama dalarlar işte rüya orada bitiverir anında.

Bu bir şey mi dedirten bir gerçek daha, sokak çocukları. Hele onların dramına söylenecek söz yok. Benim vardı ve yazmıştım, izninizle yorumuma ekleyip paylaşacağım.

Yüreğinizi, kelamınızı ve kaleminizi kutluyorum.

Selam ve sevgiyle.

*****************************************************************

Mekânı Karanlık Sokaklar

Yağmurlu, soğuk, kasvetli karanlık geceydi
Yürüyordum ıssız caddede
Düşünceli, amaçsızca
Öylesine boş bir günümdeydim
Birden irkildim kulağıma çalınan tiz sesle
Karanlığa alışmaya çalışan gözlerlimle baktım
Simsiyah parlayan bir çift göz
Bana bakıyordu dikkatlice, ürkek
Çaresizdi, ümitsiz ve bitkin.

Belli belirsiz inledi
“Ekmek parası verir misin ağbi?”
Şöyle bakındım
İyice, yukarıdan aşağıya
İnce kazak, yırtık pantolon, ayaklar çıplak
İçimi acı bastı, tam kalbimin üzerine
Karıştım, harmanlandım, alabora oldum
Sordum kekeleyerek, incitmeden
'Niye sokaktasın, yok mu kimin kimsen? '
Diyebildim hıçkırarak zar zor
Boğuldum
'Yok ağbim, babam ölünce annem evlendi'
İstememişler, sevmemişler, kaçmış sokağa.

Elinde tinerli pamuk, biraz bali, boş vermiş dünyaya
'İstemez miydim ben de akranlarım gibi, okumayı
Sıcak evimde, yatağımda olmayı
Ama buradayım işte,
Buz gibi betonun bağrında
Aramızda sadece, kolinin ince kartonu
Üzerimi örtecek sevgi yorganım bile yok
Ağlasam kârı yok, çalışmak istesem gücüm yok
Gücüm olsa da, çalışacak iş yok
Ne yapayım ben şimdi, öleyim mi ağbi?

Oturdum yanına, elim omzunda
Ağlaştık sarsılarak, harlandık soğukta
Ne kadar da beklentisi varmış hayattan
Yüreği cıvıl cıvıl, bir dolu özlemleri var
Ama örmüştü ağlarını kader
Sarmıştı karanlıklar hayatını, geleceğini
Yıkılmış, yok olmuştu kuytu köşede
Tek derdi vardı,
En azından günü kârlı kapatmak.

Başka düşünceleri de vardı,
Aama o karanlıklar yok mu?
Karartmış, soldurmuştu filizi baharda
Yaz görmeden, hazana hiç uğramadan
Çökmüştü kış soğuğu hayallerine
Acımasızca.
Üşüyordu geleceği, yoktu beklentisi
Biraz ilgi, biraz gülümseme, o kadar
Çok değildi isteği
Saygıyı çoktan unutmuştu, sevgiye zaten hasret
Yanıyordu yüreği, hak etmeden yaşadıklarıyla…

Sormamışlardı doğarken ona,
İstemezdi belki de doğmayı
Ağız tadına hasret, ışık arıyor karanlığına
Üşüyor, hırslanıyor, yanıyor düşleri
Hayata kızgın, raydan çıkmış raydan, itilmiş çukura
Beyni karanlık,
Geleceği ve düşleri simsiyah
Aydınlatamıyor yolunu tek başına
Çaresizlik bitirmiş
Yetmiyor gücü dikilmek için, çözülüyor
Vebal kimin, cezası kimin, bedeli ödeyen kim?
Oysa özlemleri, istekleri tastamam.

Ne yapsa, ne kadar da çırpınsa
Tutmuyor elinden kaderi
Geleceği zaten çaresizlik
Mekânı karanlık sokaklar…

(31.10.2005)

Burhanettin Akdağ

Sen,
''Köşe başında mendil satan çocuk;
Ailenin yükü omuzlarında.
Mendillerin kalsın, sat yine,
Sadece hüzünlerini ver bana.
Bir de senden eklesem ne çıkar?
Ha bir eksik, ha bir fazla…''
Güzel bir çalışma,lirizmin yansımalarından,kokular,ve sevginin güzelliği.
Kutlarım.
Veysel

Şairi ,öteki insanlardan ayıran en seçici özellik duyarlı oluşlarıdır.
O,bir yaşam biçimini barındırırken, o yaşamın kendini tedirgin eden sorunsallarını da ayrık algılar,kavrar ve şiirine konular.
Sayın ÖZEREN, bu şiirinde sosyolojik bir konuyu sorguluyor aslında.Yaşadığı mekanın özelde, daha çok da Türkiye boyutunda genelde ''çocuk eksenli bir konuyu'' bir duruma parmak basıyor.Bu insancıl temellendirmelerle beslenen sorgulamalı anlatısında akıcı ve sevecen dilini kullanarak başka bir pencereden bakmayı başarıyor.
Şiirin salt genel hatlarıyla tema'sından hareket etmek de olası değil doğal ki...
Özellikle ara geçişlerde ve finalde karmaşık bir söz oyununa dönüşen şiir bir bireysel seçimin de merkezi oluveriyor.
İnsanların en çok tat alacakları şeylerin başında gelen ,tüm kalpleriyle sevip nasıl acı çektiklerini anlatan şiir ; tutkulu bir ödeşmeyi de savlamadan edemiyor.
Okurken keyif alınan derin ve karmaşık bir şiir olarak değerlendiriyorum HA BİR EKSİK ,HA BİR FAZLA'yı..

Sayın ÖZEREN'i tebrik ediyorum.

Bana sevdalarını ödünç ver çocuk,

keşke öyle olabilse...Ben de bayılırdım böyle bir hediyeye.

Şiiriniz çok güzel olmuş.tebrikler..

Duyarlı yüreğinizi , usta kaleminizi kutlarım. Şairlik çocukla çocuk olup ağlamaki, büyükle sevdalanmak
olsa gerekir.

çocuklar; yaşamın eğittiği çocuklar, eğer yoksa anlatacak sevdalarınız, eğer biriktiremezseniz tertemiz duygular, eğer anlatacak masallarınızı yaşayamazsanız yazık olur insana ve insan olmaya.. çocuklar kalbten devşirdiklerinle adam olmaya çalışan çocuklar,, çocuklar akledebilen çocuklar; artık sahne sizlerin olmalı...
Tşk ler şair yürek.. anlamlı ve düşündüren bir şiirdi..
saygıyla..

Yürek burkan insanı düşünceye sefkeden muhteşem bir şiirdi okuduğum, yazdıran yüreğe selam olsun..Sevgilerim ve tam puanımla...

Tebrıkler efendım selam ve saygılarımla

selami

gurur duydum şiirinle naime hanım, çünkü benimsedim yüreğimle. sizin gibi derin duyus v kavrayış sahibi şairlerimizin güzel, duyarlı, farklı şiirlerini okumak güzel kılıyor gözlerimizi, yansıyor güzellik deydiği her yana. gönülden kopan bir 10 ve antoloji tabiki:)
özlem deniz özak

Sen masal bilir misin çocuk?
Otur da anlatayım sana;
İçinde sıcacık sevgiler olan
Devsiz, ejdersiz bir masal bu,
Yerine gözyaşlarını ver bana.
O elmas takılar sana çok ağır
Ben taksam kimse yadırgamaz ki
Ne çıkar?
Ha bir eksik, ha bir fazla…

O hiç masal dinleemyen çocuğun en büyük masalı sen olacaksın şair...

ÇOK GÜZELDİ....