Sen,
Köşe başında mendil satan çocuk;
Ailenin yükü omuzlarında.
Mendillerin kalsın, sat yine,
Sadece hüzünlerini ver bana.
Bir de senden eklesem ne çıkar?
Ha bir eksik, ha bir fazla…
Bana sevdalarını ödünç ver çocuk,
Büyüdüğün zaman öderim sana.
Seninkiler tertemiz
Ve çok renkli
Üstelik çağlıyor sular gibi
Benimkiler paramparça…
Sen masal bilir misin çocuk?
Otur da anlatayım sana;
İçinde sıcacık sevgiler olan
Devsiz, ejdersiz bir masal bu,
Yerine gözyaşlarını ver bana.
O elmas takılar sana çok ağır
Ben taksam kimse yadırgamaz ki
Ne çıkar?
Ha bir eksik, ha bir fazla…
Haziran 2008
Naime ÖzerenKayıt Tarihi : 4.7.2008 11:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Okullar tatil olunca çalışan çocukların da sayısı arttı. İlk kez gördüm o köşede O' nu.Kimbilir ne derdi vardı? Ağlamaklıydı.Mendil satan o küçükle içsel söyleşimdi bu yazdıklarım.Eğer çocuğa gerçekten söyleyebilseydim yazdıklarımı, DELİ derdi şüphesiz...Sadece birkaç paket mendil alıp sevgiyle baktım gözlerine.Okumaya çalıştım minik yüreğini.Bağrıma basasım geldi, yapamadım...
Temiz doğarız,
Çiçek gibi güleriz de
Gün gelir
Üstümüze gelir töre terbiye
Tüm gülüşlerimiz elimizden alınır
Beden büyüdükçe
Küçülür o saf sevda
Sevgimizi karartır
İkiyüzlü dünya
Peh peh!
Büyüdük güya..
Duyp yazıp dizdiğin
Paylaştığı için
Teşekkürler sevgili Naime
Duygulu şaire Teşekkürler size
Hocam Elazığdan selamlar...
Seyirci kalmayalım..Elimizden ne geliyorsa yapalım..Duyarlı şiiri için şaire tebrikler...
TÜM YORUMLAR (67)