H.z. Hüseyin (r.a.) ve Kerbelâ (2)

Gördüğü acâib mahlûkun benziyordu merkebe başı
Ayakları ise benziyordu arslana, fazla değildi yaşı.

Dedene, Babana, Sana selâm olsun diyerek
H.z.Hüseyinin atının tırnağını öptü eğilerek.

H.z.Hüseyin selâmını alıp buyurdu“ ey iyi bahtlı kişi
Bu tenha‘da garîblere yardım etmek acaba! kimin işi.

Dedi; Ey Allahın Rasûlünün kızının oğlu Hüseyin
Bu diyârda ki cinnî tâifesinin ben başıyım,reîsiyim.

Ben bu diyârda yaşarım, adıma da za‘fer derler
Sana yâr ve yardımcı olmak için hazırdır askerler.

Temiz ve büyük deden zamânında müslümân oldum
Kıymetli babanın âzâtlısıyım, nûr-u Íslâmla doldum.

Sen benim efendimin oğlusun,efendimsin hizmetine geldim
Sana zulmedenlere amellerinin netîcesini göstermeğe geldim.

H.z. Hüseyin“ Babam ne zaman seninle bulundu „buyurdu
Za‘fer ise,Müslüman olunca diğer cinnîlerle savaştığını duyurdu.

Kâfir cinnîler gâlip gelip.beni askerlerimle beraber
Öldürmeyi kasdettiler tabî. bunu aldığımda haber,

Çâresiz kaldım yüce Rabbime niyâz ettim
Rasûlünü şefâatcı kıl,kâfirlere bizi kırdırma dedim.

Mevlüt Bicik
27.02.2006 saat 14.12
Esslingen