Ateş düştüğü yeri yakar.

17 Mayıs 2014 İstanbul

kimileri ah çeker, kimisi eyvah çeker,
her insan kendi için dünyalık putlar seçer.
zorla güzellik olmaz, sabır yakışır bize
mümin huşu için estağfirullah çeker...

günler, haftalar, aylar, derken biter seneler.
huzuru mutluluğu tüketir ya ene'ler.
gece günün ardında gün gecenin peşinde
bir karanlık bir ışık, hayat, başlarken biter.

perdeleri açiver zaman her şeye ilaç
şan, şöhret, servet neki , bitiverir ihtiyaç
dünyanın dengesini var koruyup kollayan.
o rahmandir rahimdir alemler ona muhtaç.

kömür karası olur oturur yüreğime..
kimseyi koyamam ki; madencinin yerine.
kazadır, faciadır, kabus derim ağlarım.
sararlar sarmalarlar tabutu küllerinle.

tek, tek kazilsalar da, mezarlıklar topludur
sesini duyan olmaz bir tek anlayan odur
dunyada yakanları cehennemler yakacak.
ölüm allah içinse, sultanlıktır şehadet

ay hilalim yıldızım ayrılma yüreğimden,
tozunun toprağının kurbanıyım tenimle
yangın işte o ateş düştüğü yeri yakar
kalleş kaleşi bulur yakan yanar yeminle...