H. Lanete yolculuk Şiiri - Enver Ertürk

İsmi lânet limana demir aldım rıhtımdan
Tüm başıma gelenler sendeki şeytanlıktan
Yaşadığım cefandı, çektirdiğin eziyet
Bana tebelleş oldun.. Bulunduğum mekândan
Sürgün olup ayrıldım akrabadan canandan.

Elim eteğim çektim eğlenceden sefadan
Çok şükür ayrılmadım iyilikten vefadan
Kalan tek servetimdi bendeki bu meziyet
Bir başıma kalsam da beden ve alâkandan
Yaşadıkça korusun HAK TEALÂ YARADAN

Zürriyetin sen gibi hiç eser yok saygıdan
Aynı senin benzerin konuşması paradan
Böyle olmamalı tam deyimle rezalet
Armut dibine düşmüş.. Babadan ve kocadan
Ne sevgi ne çekinme. Tek ilgisi mirastan

Rabb'ine şükret biraz giydiklerin çaputtan
Ayağındaki şapşap farkın yok ki pırtıktan
Bu ne hâl dediğimde yüzündeki hezimet
Aşikâr belli oldu verdiğin o cevaptan
Neye yarar a şaşkın bir kaç fazla apartman.