(kalbimin avlusundan aralıklarla silah sesleri)
buradayım
gün dönümü fırtınası ve bahar geçti avludan
sensiz uyandım.
gittiğinden beri sustum
sesimde otlar birikti, seslensem tutuşurdum.
her uyanışta
gelip soluklandığım bu avluda
sarılmayı bilmeyen sarmaşıklar
sonra ağzında tohumlarla kuşlar
avluda biraz umut
bende hep yarım gülüş
gittin,
yokluğun bir kurşun gibi sekti duvarlardan kalbime.
seni düşlerim menzilsiz yollar boyu
kaç mevsim süreceğini bilmeden ayrılığın
yalnızca hüznünü bilirim
kendinden sürmeli gözlerin
sürgün olur dağlar ve denizlere
gün akşama dönerken,
senin hüznüne kızıl bulutlar çöker.
sevgilim,
gittin, yalnızlık bilgisi dersinden pek iyi aldım
bir ormanda sesini yitirmiş bir nehir kadar kaldım
bu dünyada.
Kayıt Tarihi : 31.3.2022 16:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)