Gözler Gül Dökmez Artık
Damarımda kanımdın, ılgıt ılgıt akmıştın;
Hep dargın kalacağım, kıyanlar güruhuna.
Namazın kılınmadan, nice sine yakmıştın.
Helâl ettim hakkımı, el-fatiha ruhuna.
Magazin basınında, moda oldun dillerde;
Hissetmeyenler seni, bahsedip kirlendirir.
Dil ucundan düşersin, savrulursun yellerde;
Gecenin ayyaşları, şarapla harlandırır.
Sıradanlar tutsağı, şehvetin esirisin;
İhanet çemberinde, sonsuza dek yitiksin.
Kaçık rüya vergisi, hor düşlerin kesrisin;
Bir gecelik yaşamın, tan yerinde bitiksin.
Eriyip kaybolursun, cehalet kucağında;
Solar asli renklerin, kokun düşer dalından.
Gölge vermez ışığın, türlerin ocağında;
Ölümün ecel bilmez, günler tutar salından.
Zincirlemiş topuktan, nefsi iğrenç tutkular;
Yazık ki bulunmazsın, cemre düşen hülyada.
Gözler gül dökmez artık, neye hizmet utkular;
Ön şartın maddi çıkar, sayıldığı dünyada.
Oysa bazen bir gülüş, bir akış, bir bakıştın,
Bir cevher, bir koşuştun, coşkun ırmaklar gibi.
Her gönül kumaşında, solmayan bir nakıştın;
Dokunuşu gizemli, sargın ilmekler gibi.
Yanaklarda pembelik, her yüreğin baş tacı;
Gözlerde dumanlanıp, gönüllere sızardın.
Bir affediş, bir anış, bir hüzündün, bir acı;
Aslın iki hecedir, genişleyip uzardın.
Yüreklerde bir közdün, kıvılcımlar ummanı;
Şirin’le Aslıların, Leylaların nazıydın.
Vuslatî çölde idi, dağda erlik zamanı;
Ferhatlar, Keremler ve Mecnunlar niyazıydın.
20.01.2007
Osman Öcal
Kayıt Tarihi : 1.2.2008 03:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
ELAZIĞ'A SES OL GRUBUNDAN el_aziz_23 RUMUZLU ARKADAŞIMIZIN ADI GEÇEN GRUPTA YAPTIĞI İKİ PAYLAŞIMDAN ESİNLENEREK YAZILMIŞTIR.ESİN KAYNAĞI OLMALARINDAN DOLAYI KENDİLERİNE TEŞEKKÜR EDİYORUM.
![Osman Öcal](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/01/h-gozler-gul-dokmez-artik.jpg)
Hep dargın kalacağım, kıyanlar güruhuna.
Namazın kılınmadan, nice sine yakmıştın.
Helâl ettim hakkımı, el-fatiha ruhuna.
KALEMİNE ,YÜREĞİNE SAĞLIK USTAD .ZEVKLE OKUDUM. TEBRİKLER USTA YÜREĞE.TAM PUA AZERİDEN
Gözlerde dumanlanıp, gönüllere sızardın.
Bir affediş, bir anış, bir hüzündün, bir acı;
Aslın iki hecedir, genişleyip uzardın.
tebrikler sayın öcal gerçekten güzel bir çalışma candan kutlarım
Gözler Gül Dökmez Artık
Damarımda kanımdın, ılgıt ılgıt akmıştın;
Hep dargın kalacağım, kıyanlar güruhuna.
Namazın kılınmadan, nice sine yakmıştın.
Helâl ettim hakkımı, el-fatiha ruhuna.
Magazin basınında, moda oldun dillerde;
Hissetmeyenler seni, bahsedip kirlendirir.
Dil ucundan düşersin, savrulursun yellerde;
Gecenin ayyaşları, şarapla harlandırır.
Sıradanlar tutsağı, şehvetin esirisin;
İhanet çemberinde, sonsuza dek yitiksin.
Kaçık rüya vergisi, hor düşlerin kesrisin;
Bir gecelik yaşamın, tan yerinde bitiksin.
Eriyip kaybolursun, cehalet kucağında;
Solar asli renklerin, kokun düşer dalından.
Gölge vermez ışığın, türlerin ocağında;
Ölümün ecel bilmez, günler tutar salından.
Zincirlemiş topuktan, nefsi iğrenç tutkular;
Yazık ki bulunmazsın, cemre düşen hülyada.
Gözler gül dökmez artık, neye hizmet utkular;
Ön şartın maddi çıkar, sayıldığı dünyada.
Oysa bazen bir gülüş, bir akış, bir bakıştın,
Bir cevher, bir koşuştun, coşkun ırmaklar gibi.
Her gönül kumaşında, solmayan bir nakıştın;
Dokunuşu gizemli, sargın ilmekler gibi.
Yanaklarda pembelik, her yüreğin baş tacı;
Gözlerde dumanlanıp, gönüllere sızardın.
Bir affediş, bir anış, bir hüzündün, bir acı;
Aslın iki hecedir, genişleyip uzardın.
Yüreklerde bir közdün, kıvılcımlar ummanı;
Şirin’le Aslıların, Leylaların nazıydın.
Vuslatlar çölde idi, dağda erlik zamanı;
Ferhatlar, Keremler ve Mecnunlar niyazıydın.
20.01.2007
Osman Öcal
Osman Öcal
ŞAHANE BİR ESER...ŞAİRİMİZİ GIPTAYLA SELAMLIYORUM.....OKUMAYA DOYULMAYAN BİR ŞİİR...DİK DURUŞLU ŞAİRİMİZİ TEBRİK EDİYORUM...
TÜM YORUMLAR (36)