Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gönlümün Gül Damlası
Gönlümün Gül Damlası
Güzel olan her maral aşksız gönle sığmıyor,
Bülbül zarı duymadan önce güneş doğmuyor,
El açıp yalvarmakla gökten sevda yağmıyor.
............Adımı da koymadı yüreğine yar benim,
………Boğuyor yalan dünya say ki yerim dar benim.
Tüketti nefesimi kaf dağın aşamadım,
Çözüldü diz bağlarım yoruldum koşamadım,
Yar diyerek yanında huzurlu yaşamadım.
……….Duyduğunuz çığlıklar deli güle zar benim,
……….Yaralanan yürekten durmaz kan sızar benim.
Gel git sevdalarıyla zehri cana zerk etti,
Acılarım kaynarken vuslat beni terk etti,
Ölür aç kalan sevda yazık ki geç fark etti.
.............Bırak dedim peşimi bak saçlarım kar benim,
……….Artık sana dönüşüm bundan sonra zor benim.
Kara sisli buluttan buğu doldu özüme,
Çilekeş gecelerde kan oturdu gözüme,
Umudun rüzgârları soğuk değdi yüzüme.
……….Yırttım kara defteri can bedende hür benim,
……….Bırakmayıp yıllarca soğuk akan ter benim.
Sinem yanık gezerken teselli tek ilaçtı,
Çatlasın çekemeyen hazanda bahar açtı,
Kenetlendi sevdamız ömrüme neşe saçtı.
……….Gönlümün gül damlası bir sevdiğim var benim,
……….Tutuşmuşum aşkından göynür özüm har benim
hocam yüregine saglık kalemin daim olsun saygıalrımla yıldırım şimşek
Kara sisli buluttan buğu doldu özüme,
Çilekeş gecelerde kan oturdu gözüme,
Umudun rüzgârları soğuk değdi yüzüme.
……….Yırttım kara defteri can bedende hür benim,
……….Bırakmayıp yıllarca soğuk akan ter benim.
Hepsi çok güzel şiir yüreğinizi kutlarım. Kaleminiz hiç susmasın..
Sn. Öcal.
Bu kadar mı güzel yazılır? Bu kadar mı yürekten? Aslında ismi bile yeter. Melodik yapısı MÜKEMMEL bir 7+7. 10 az ama ne çare.
Gel git sevdalarıyla zehri cana zerk etti,
Acılarım kaynarken vuslat beni terk etti,
Ölür aç kalan sevda yazık ki geç fark etti.
.............Bırak dedim peşimi bak saçlarım kar benim,
……….Artık sana dönüşüm bundan sonra zor benim.
Hayat çizginiz hep neş’eyle dolu olsun.
Sevgiler...
Âlimoğlu
ustaca yazılmış bir şiir tebrikler candan tam puanla
hayatın güzel yanları kadar kötü yanları da olmalı ki ihanetlerin karşısında sevginin tadı bilinsin.
yüreğin dert görmesin osman kardeş.
saygılar tam puan
Sinem yanık gezerken teselli tek ilaçtı,
Çatlasın çekemeyen hazanda bahar açtı,
Kenetlendi sevdamız ömrüme neşe saçtı.
……….Gönlümün gül damlası bir sevdiğim var benim,
……….Tutuşmuşum aşkından göynür özüm har benim.
tadında bir şiir meydana gelmiş tebrikler
selamlarımla
Gel git sevdalarıyla zehri cana zerk etti,
Acılarım kaynarken vuslat beni terk etti,
Ölür aç kalan sevda yazık ki geç fark etti.
.............Bırak dedim peşimi bak saçlarım kar benim,
……….Artık sana dönüşüm bundan sonra zor benim.
***********
Etkileyici bir yürek sesi.TAM PUAN.TEBRİKLER...
Kara sisli buluttan buğu doldu özüme,
Çilekeş gecelerde kan oturdu gözüme,
Umudun rüzgârları soğuk değdi yüzüme.
……….Yırttım kara defteri can bedende hür benim,
……….Bırakmayıp yıllarca soğuk akan ter benim.
Sinem yanık gezerken teselli tek ilaçtı,
Çatlasın çekemeyen hazanda bahar açtı,
Kenetlendi sevdamız ömrüme neşe saçtı.
……….Gönlümün gül damlası bir sevdiğim var benim,
……….Tutuşmuşum aşkından göynür özüm har benim.
MÜKEMMEL ŞİİRİ VE YAZAN YÜREĞİNİZİ ALKIŞLIYORUM HOCAM. SELAM VE SAYGILARIMLA...
Sinem yanık gezerken teselli tek ilaçtı,
Çatlasın çekemeyen hazanda bahar açtı,
Kenetlendi sevdamız ömrüme neşe saçtı.
……….Gönlümün gül damlası bir sevdiğim var benim,
……….Tutuşmuşum aşkından göynür özüm har benim.----YÜREĞİ BEREKETLİ ANADOLUMUN USTA KALEMİNİ KUTLUYORUM SAYGILARIMLA
Herzamankı gıbı osman ocal şiiiri yoruma gerek yok zaten guzel kutlarım selamlarımla
selami
Bu şiir ile ilgili 61 tane yorum bulunmakta