Bezm-i elest'te söz verdikten sonra,
Karanlık hücremde yürüdüm yolu...
iki yüz seksen yıl görmeden ışık,
Dokuz ay on günde aşmışım yolu...
Ondan gelip O'na gittikten sonra,
Olsun uzun kısa, yol; zor karışık! ..
Arz'ın bahçesinde gördüm çift kapı,
Birinden girilir ve başlar yarış...
Kapılar arası bin yıl mesafe,
Ölçtüm, biçtim çıktı hepsi bir karış!
Girdiğim kapı der; bana hoşgeldin!
Çıkacağım kapı, nereye varış...
Bu hesap çetrefil kim bilebilir?
Vardır bir bilen'de belki kim bilir...
On'da bir, yüz'de bir, katsan; bin'de bir!
Milyon kere milyon çarpsan hiç! olur...
İnsan; sağ iken yük omuzlarında,
Ya ölünce kendi söyle; nerdedir?
Kayıt Tarihi : 15.2.2011 20:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
demokrasi diyerek demokrasiyi katledenlere ve en güzeli de kin ve nefretini çocuklardan alanlara müthiş bir cevap.
Kutlarım. Az cümleyle çok şey anlatmışınız.
TÜM YORUMLAR (7)