Hayatın sonunu düşünmek için ölümü beklemek gerekmez.
AKILLI DAVRANIP HER AN HAZIRLIKLI YAŞAMAK YETER.
Değerli dostlar.
Dinsiz hayat anlamsız bir aldanıştan başka nedir ki?
Hayat din ile yaşanmaya değer ve anlam kazanır.
Yoksa dünya zindan,
İnsan da idam hükmü verilmiş,
infaz gününü bekleyen zavallı çaresiz bir mahkûm olur.
Her şeyi sonucu ile değerlendiren insan,
nedense hayatın sonucunu düşünmeyi akıl etmez.
Ama sanıyorum akıl etmediğinden değil.
Güzel bir sona hazırlığı olmadığından olsa gerek.
Veya
İşine gelmediğinden.
Sonunu düşünmeyi istemez.
Galiba sonunu hatırlatan dostlarını da kendisine düşman görüp hiç mi hiç sevmez.
Allah ve ahiretten söz edeni elinden gelse bir kaşık suda boğar.
Değerli dostlar.
Hayat sonucu itibariyle kadavra olmak ise;
sülük gibi sürünerek yaşamanın ne anlamı var?
Hayat kimseye yarın için
hastalık, kaza, bela, ihanet sevimsiz bir yaşlılık ve
korkunç bir ÖLÜMDEN BAŞKA BİR ŞEY VADETMİYOR.
Bütün bunları yaşamak için bu KÖR İNADA NE GEREK VAR.
İlle de yüz yıla yakın bir zaman dilimini
bakteri gibi anlamsız ve amaçsız yaşamak mı gerek?
Ben Allah’a ve ahirete inanmadığını iddia eden insanları anlamakta zorlanıyorum.
İmansız yaşamanın insana ve insanlığa
ne kazandırabileceğini aklı eren herkese sordum.
Fakat makul ve mantıklı kabul edilebilir bir cevap veren çıkmadı.
Bakalım bu konuda siz ne düşünüyorsunuz!
Kurtuluş!
İnanıp kurtulmak mı?
Yoksa ölümden beter olan ölümü beklemek mi?
Kayıt Tarihi : 7.4.2011 12:05:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
düşünürlüğü satır geçişler
takıntısız
mükemmellin üzerinde
bir paylaşım olmuş
benden tam puan kutlarım
...................................
TÜM YORUMLAR (3)