h.d 063 NE GARİP Şiiri - Necdet Erem

Evet,
İnsanlar ölmek için doğar! ..

Yaşamak için umutsuz ve amansız bir mücadele içinde
hastalık, kaza, bela ve musibetler ile boğuşarak,

kendisi için yaşam adına takdir edilmiş,
sonu belirsiz süre içinde, hiç ummadığı bir anda
elinden çıkacağını bilmesine rağmen emaneti sonuna kadar koruma mücadelesi verir.

Amma insanların birçoğu hayatın bir sınav,
dünya nimet ve imkânlarının mesuliyetli bir emanet olduğunun farkına varmadan,

vereni hesaba katmadan,
veriliş gayesini hiç mi hiç düşünmeden yaşar.

Ne garip.

Not:
Bu gün eşimin rahatsızlığı nedeni ile hastaneye gittim.
Çocuğu, genci, yaşlısı, kadını, erkeği ile insanların, ölümü unutmuş,

ölümden kurtuluş umudu olmayan yaşam adına,
nasıl amansız bir mücadele verdiklerine şahit olunca!

Ben dahil,
acaba biz insanlar hiç ölmeyeceğimize mi inanıyoruz
diye düşünmekten kendimi alamadım.

Evet, hayat kutsal bir emanettir.
Korunmalı.

Amma veriliş maksadının farkında olup,
veriliş amacı doğrultusunda yaşandıktan sonra.

Hayatı verene ihanet ve isyan içinde uzun bir hayatın,
sahibine çektireceği sıkıntılardan başka kazandırabileceği bir şey oalbilirmi?

Yoksa her hastalıktan kurtuluşun,
arkasından gelecek yenilerinin acı ve ızdırabına peşinen razı olmak ve
davetiye çıkarmaktan başka bir adı, mana ve maksadı varmı?