Evet,
Geçen zaman dilimlerinin,
dünya ticaret hanesindeki tek sermayemiz olan ömrümüzü çaldığının,
ben diye sahiplendiğimiz bedenimizden
bir şeyler koparıp götürdüğünün farkında olmasak ta,
maalesef her geçen gün,
beden binasından düşen bir tuğla,
blok takviminden kopan bir sayfa olmasına rağmen;
Ruh, her gün biraz daha olgun,
biraz daha huzurlu, mutlu ve umutlu,
varacağı saadet diyarına emin adımlarla yürürken;
Yeter ki biz, onu geldiği vatanı aslisine dönerken,
değerlerinden soyutlamış bir halde emanete ihanet etmenin suçluluğu içinde
başını eğdirecek korku ve utanca mahkum etmeyelim.
Kayıt Tarihi : 6.6.2011 15:08:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)