Sesin tonu, sözün tarzı,
kişinin kimlik ve karakterinin aynasıdır.
İnsan ağzını açınca,
sanki yüzündeki maskesini çıkarmış gibi olur.
İçinde savaş sürdüren kimsenin
ağzından, sevgi dolu sözlerin çıkması mümkün olmadığı gibi,
her şeyin güzel tarafını görmeyi kendisine yaşam tarzı olarak kabul edenlerin ağızlarından,
kalplerindeki gül bahçesinden, muhatabını mest eden mis kokular yayılır.
İç dünyasında his ve duyguları ile barışı sağlayamamış,
eşya ve hadiselerin dili ile verilen mesajları çözememiş kimselerin,
bencil duygularını teskin için,
çevrelerindeki insanlara kabadayılık ederek, üstünlüklerini kabul ettirme gayretleri,
acizliklerini ve zayıflıklarını gizlemeye çalışma çabasından başka bir şey değildir.
İnsan çevresine korku salan değil,
gittiği yerde sevilen, ayrıldığında ÖZLENENDİR.
Kayıt Tarihi : 9.3.2011 20:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necdet Erem](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/03/09/h-d-028-ozlenen.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)