h.d 009 KİM BİLİR Şiiri - Necdet Erem

Ey dost,
Nefsine yenilip, şeytana uyup,
içinde bulunduğun şartlardan dolayı,
İşlediğin hata ve günah seni yese düşürmesin.

Hata veya günah işlediğinde,
hemen tövbe et ve yüreğine huzur verecek iyi bir sadaka ver.

Zararın neresinden dönülürse kar olduğuna göre,
günahı neresinde terk eder,

pişman olup samimi bir tövbe ile Rabbine yönelir, elini ve gönlünü açar,
halini O sultanı zişana arz edersen, af olunma şansının yüksek olduğunu unutma.

Tövbendeki samimiyetin,
günahının sana sevap olarak dönmesini de sağlayacaktır.

Kim bilir!

Unutma bu müjdeyi,
Allah ve Resulü veriyor.

“İlla men tabe ve amene ve amile amelen salihen,
feulaike yubeddilullah seyyiatihim hasene vekanellahu ğafuren rehima. 25/70”

Ancak tövbe ve iman edip,
iyi davranışlarda bulunanlar başka;
Allah onların kötülüklerini iyiliklere çevirir.
Allah çok bağışlayıcıdır, engin merhamet sahibidir. (25/70 Furkan)

Ettaibu minezzenbi kema la zenbe lehu.

Günahından pişman olup terk eden onu işlememiş gibidir. Ha.ş.

Ey rahmet ve mağfiret sahibi,
bağışlayıcı ve bağışlamayı çok seven rabbim.

Rahmetine sığınıyor,
merhametini diliyor ve dileniyor,
nefsimin ve şeytanın şerrinden sana sığınıyorum.

Beni ve benim gibi günaha doymayan, tövbesinde sadakat gösteremeyen,
Aciz, gafil ve cahil kullarını meccanen af et.

Amin.