h.d 004 ÖZGÜRLÜK Şiiri - Necdet Erem

İnsan, hırsının hasedinin,
devletler, gurur kibir ve istilacı karakterinin esiri olmaktan kurtulmadıkça;

Yine insan ben deyip gurur denen sanal kimliği ile yaratıcısına rakibane meydan okuduğu, o benlik ile kendisini hemcinslerinden üstün gördüğü, üstünlüğünü sağlama ve ıspatlama zaafının esiri olduğu;

Benim deyip misafir ve emanetçi bulunduğu mülkü gasıbane işgal ettiği ve onu sahiplenip, diğer emanetçiler ile kavgasını sürdürdüğü müddetçe hiç kimse hiçbir zaman özgür olamayacak.

Özgürlük;
Sözlüklerde, güzel bir tarif,

Dillerde,
özlem dolu mutluluk veren bir söz,

Gönüllerde,
uzakta olsa ulaşılabileceği düşünülen bir hasret,

Şiirlere,
ruhtan taşıp gelen fiziği aşkın bir his,
bir kara sevda olarak kıyamete kadar yaşayacaktır.

Özgürlüğü isteyen, özgürlüğü katledenden başkası değil ise,
O zaman özgürlük adına kim kimden ne istiyor.

İnsan zaaflarından özgür olmadıkça,
insanlık özgürlüğü tadabileceğini mi sanıyor?

Heyhat!

Amma yine de umutsuzluğun inadına,
ham bir hayal bile olsa Ö Z G Ü R L Ü K diyoruz.

Özgürlük türküsü söyleyen özgürlük sevdalılarına,
özgürlüğün sınırsız ve sorumsuz bir yaşam tarzı olmadığını,

başkalarının özgürlüklerine saygı disiplininin adı olduğunu hatırlatmadan edemiyor,

işin edebiyatı ile sözde özgürlük için değil,
özde özgürlük için, herkesi özgürlüğe ve özgürlüklere saygılı olmaya davet ediyoruz.

Özgür bir dünya için;
Hırsından, hasedinden, bencilliğinden, kin ve düşmanlığından özgür insanlar olmadıkça, özgür olunamayacağının altını çizmeden de geçemiyoruz.

Özgürlük BEN ve BENİM demekten vazgeçip,
BİZ ve BİZİM demeyi öğrenmenin tadına doyulmayan,
değeri takdir edilemeyen büyük mükafatıdır.