Hava ayaza vuruyor başkentte
Sensizlik çürük tahta gibi, ezip kırarken aşkımı
İçim yansa da üşüyorum.
Bu titreyiş soğuktan mı? Yoksa ayrılıktan mı?
Sensiz miyim evsiz mi? Bilmiyorum.
Yalnızca üşüyorum.
Aşkım ayrılık türküsü söylüyor başkentte
Umutlarım yıldız gibi kayıyor avuçlarımdan.
Özlenen onca kişiden hangisisin sen?
Eller, gözler ve tüm yüzler birbirine karıştı
Ben annemi istiyorum anlıyor musun?
Yalnız ona anlatabilirim derdimi
Yalnız o ağlar bana, benim gibi.
Yalnızlık yalnızlığına ağlıyor başkentte
Hepimiz bir yerde bir başka yalnızız.
Kayıt Tarihi : 1.5.2003 18:09:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!