Hasretinden prangalar eskiten arif'i hatırlarım,
Bir insan ömrünü neye vermeli? diyen hasreti bilirim...
Kaç zemheri geçti bu merdümgirizlikte,
Elindekileri kaybetmenin kaçıncı seferi bu...
Hani bahçede lavantalar ekmiştin ya...
kışın sert ve kurak bir yerde , hayatta kalabilme ihtimalini sevmiştin belkide ...
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta