Gece gözlerini dilini çözemiyorum ki,
Bensiz ortamlarda gibi düşüncelerin.
Dört kişilik danslarımızda,
Bir Nisan gecesini terleyişi var hala aklımda.
Bu gün üzerindeki pembe kalpli pijamanla,
Bir bardağa soğuk su döküşün,
Bende yarattığı ateşi söndüremedi daha.
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
* Dolu doluydu..sonsuz kutluyorum *
* 10 Antoloji Yıldızı *
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta