Gün olur kapımı çalar ansızın,
İçini içime döker hasretin.
Bağrımı derinden yaralar sızın,
Boynumu bir yana büker hasretin.
Kal demek kolay ya, giderken elbet.
Kavuşmak söz olur umut muhabbet.
Suçun ‘sevmek’ deyip cezan ‘müebbet’,
Her gece ipimi çeker hasretin.
Çekmek ar gelse de sonsuz kahrını,
Tatmaya hevesli gönül zehrini.
Ömrüme vurarak hasret mührünü,
Bağrımı derinden yakar hasretin.
Kayıt Tarihi : 3.3.2008 20:48:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Köksal Akar](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/03/03/h-a-s-r-e-t-i-n.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!