Biranlık öfkeyle kalktım atağa,
Kurtulayım derken düştüm batağa,
Sahip çıkamadım uçkur,eteğe,
Elleri dizlere vurdum hapiste.
Lüks hayat arzum du normalde bitti,
Tabanca,bıçakla huzurum gitti,
Kırgın ve yaralı yüreğimin önüne,
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
Devamını Oku
Bir kapı açtın zannettim.
İnanmayı, güvenmeyi istedim.
Araladığım kapıdan sızan ışığın;
Ufacık bir rüzgarla sönecek
Mum ışığı olacağını nerden bilirdim.
