Güzün Gelişi Şiiri - Hazal Bedir

Zamansız oldu biraz güzün gelişi
dökülen yapraklar değil insanlar sanki.
Hayat kaygan, dünya akıcı,
akrep yelkovana nefretli..
Soru işaretlerinin noktalarında
ağlayan çocukların yüzleri seçiliyor şimdi.
Semaha duranlar cümlelere nöbet tutuyor.
Dili kilitlenmiş sayfaların
bir çığlık duyuluyor sessizlikten
ve güz geliyor.
yerleşiyor vücuduma..
Git diyemediğim şarkılar pompalıyor damarlarıma.
Damarlarımı sancıtabildiğim ölçüde yaşadığımı düşünüyorum.
Sonra oturup kuru gözyaşlarıyla
Güze ağlıyorum..
Güze yaşıyorum..
Güze kanıyorum..
Ve yine güze susuyorum.