gittin gidenden beri aynasına bakınca
güzü kışı dokunur şerleşir gül kokulu
belki istencin yeri yüreğinden yakınca
güzü kışı dokunur ferleşir gül kokulu
can havliyle okunan içini yakar acın
farkına varır mısın başına takar tacın
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık