Güzşiir Şiiri - Hasan Lütfü Temiz

Kaçışıyor ışık parçaları, güzdür
Yüzünü hiç anlamıyorum
Hızla geçtin aynadan
Aynanın kan taraflarına çakılı gözlerin
Ellerin umarsızca beyaz
Ben esmerim elimi getir karanlığın bittiği yerde ak göğsüne
Ah Yetmezlik, tedavüldedir
Senin güzün benim yalnızlığım
Eğiyorum eğiyorum
Beynimdeki uğultuyu
Sulardan geçir kendini beyaz çakıllı sulardan
Saçlarını mümkün kıl yağmura
Işık indi, gölge çöktü alnımıza
İçimize sindik, güzdür