Güzler Kışı Atıp Bahara Dönende

Ellerin çenende pencere önünde
Gözlerin, ufukta ayrılık dilinde
Solmuş iki resim ıslak ellerinde
Hasrete dişleri gıcırdatır mısın?
Geçiyorken aylar, yıllar da habersiz
Tenin ve benliğin soluvermiş bensiz
Gurbet çeşmeleri gibi sessiz sessiz
Umutsuz yıllara sızıp akar mısın?
Gözyaşın iğneli oyalara döküp
Oyaları tozlu raflara serip
Kan çanağı olmuş gözlerin seyirip
Melül mahsun olup yaslar bağlar mısın?
Güzler kışı atıp bahara dönende
Gözler yaşı atıp vuslata dinende
Hayalimi şöyle bir lahza görende
Gönül yasın atıp aşkla sarar mısın?