Güzgüze Şiiri - Mustafa Bilen

gül pembe bir bahardı düşlediğim
geride bıraktıklarımın özlemini yaşamadığım bir ömür
göz kırpan yıldızlar gibiydi hayallerim
seninle göz göze geldiğim o akşamda

gül pembe bir bahardı düşlediğim
kavak yellerinin okşadığı beyaz çiçekler
korsanca bir özgürlük yaşanmalıydı
seren direklerinden gözcülük yapan aşkımızda

gül pembe bir bahardı düşlediğim
deniz alev alacaktı dudaklarımda öpüşünden
zifiri gecenin içinden sana vuracaktı dalgalar
ben şarkılar söyleyecektim tutkumun kıyısında

gül pembe bir bahardı düşlediğim
sen bana sarılacaktın,ben de sana
birlikte yenecektik bu canavar kenti
göğsümde uyuyakalacaktın yorulduğunda

gül pembe bir bahardı düşlediğim
belki kaçardık bu hayattan bir gün
daracık patikalarla varılan şirin bir ev,belki de
yabancı gözlerden saklı,sakin bir göl kıyısında

gül pembe bir bahardı düşlediğim
nisan renklerinden boyalar yapacaktım sana
oysa çitlerinden atlayıp kaçtın sen,çocuksuluğundan
sevdamla güz güze bırakıp beni,ardında...