güzgüneşi
ceviz yaprakları kendini bırakır
ıtır kokuları serilir dörtbir yana
her eğlencede sözleşir asmalar
sıralı bağ bozumu, güz geceler
gözlerde yanar döner mutluluk
nazenin sessizliğinde sonbahar
hüznün yarasını kanatır fırçam
sürme sürülür sahte cennetime
ilk kez sarılır gibi sarmaş dolaş
kokusu alnımı sarar sıcak tenin
büyük aşklar devleştirir asıl beni
yemin üstüne yemin bozarım yine
kınalı avuçtadır, kızarır güzgüneşi
kırmızı alkırmızı yayılır dudakların
söz verir bakışların bense büyülenir
vurulur gözlerine yüreğim yeniden
balkaşığı sürülür arsız uslanmaz güz’e
buğdayın üzümün ve aşkın hasadı şimdi
İlkay Coşkun
24.06.2013
Kayıt Tarihi : 27.2.2018 11:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İlkay Coşkun](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/02/27/guzgunesi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!