(Stadt Melle -2)
Göge eriyor muhteşem güzelliğin
Ama çok ta magrursun, kıskanıyorum
Seni anlatmaya yetmiyor kelimeler
Cezb ediyorsun seni gören kalpleri melle.
Venüs aşkı için yaratıldı bu evren
Evrende yok senden güzeli buna inan
Sessizliğinin ıssızlıgında dinleniyorum
Farkındamısın sana aşık bu kalbin varlığından melle?
Seninle sevincim katlanıyor gün gün, arşa eriyor
Ufkunda batan güneş kıp-kızıl beni deli ediyor
Ruhlara hazzın doluyor, rahatlıyor insan
Koynunda bir bebek gibi büyümek ne güzel melle!
Bugün ki şaheser varlığını ben çok seviyorum
Yarın ben gidince kimbilir kimler sevecek?
İsterdim ilelebet seninle bir ömür yaşamayı
Benim kaderim de ölmek var, kalmak yok melle!
Dolu-dizgin bir gençliğim geçti senin kollarında
Ellerin ellerimde, gözlerin gözlerimde bin umutla
Eğer sana doyamadan gidersem bu dünyadan,
Yazdığım bir kaç şiirim kalacak sana benden melle!
19.04.1998
(*) Melle Almanyanin kücük bir kasaba sehri!
Yakup IcikKayıt Tarihi : 22.2.2010 15:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!