Ben seni, denizi gözlerinde taşıdığın için seviyorum,
Yosun kokularını saçlarında,
Sedefi, ellerinde,
Fildişiyi yüzünde,
Güneşi dudaklarında taşıdığın için seviyorum,
Onun için kafiyeler arıyorum hasretinde
Ve melodiler acımasızlığında,
Bu yüzden baş başa oturuyorum hayalinle, sabahlara kadar
Yokluğunda.
Nesini tamamlayabilirim eksiksiz konuşan Havva ‘nın,
Kılı kırka yaranın, herhangi bir davranışında,
Baktığını görenin, dinlediğini duyanın?
Ben bir seninle dünya olduğunu fark etmişim
Dünyanın.
Konuşurken kekeleyişin ne güzel,
Sözcükleri bulamayışın,
Şaşırışın,
Sözcüğü söxcük yerine söyleyişin ne güzel,
Ne güzel yanlışlıkların,
Ne güzel kendi değerini bilmeyişin,
Gelseydin;
Beni bunca yıldır karasevdalara salar mıydı
Gelmeyişin?
(KANAMA YÜREĞİM isimli Serbest Şiirler 'inden > 89-90/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 30.3.2005 22:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!