Gün'e bakamadım,
Kızıl tan'da alevlenen saçların geldi aklıma...
Zeytini dalından koparamadım,
Işıl ışıl gozlerindi onlar...
Ve sen güzellikler aşığı
Bir deniz gibi hırçın
Bir yağmur gibi ferahlatıcı..
Sen nerlerdesin...
Ben duvarların hüküm sürdüğü,
Süni ber hayatta,
Sen doğanın kollarında.
Söyle ...
Cefa mıdır bu sonu olmayan .
Dipte, bir yosun gibi..
Koptu kopacak.. dalgalanıyorsun hayatımda.
Yüzeyde bir ağaç gibi dimdik ayakta..
Ben,
Yorgun.
Yıllar almış ferimi...yitik kalmış birşeyler hayatımda...
Söyle güzellikler aşığı
Sen nerelerdesin....?
Kayıt Tarihi : 7.9.2000 09:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Arzu Dinçer](https://www.antoloji.com/i/siir/2000/09/07/guzellikler-asigi.jpg)
yoğun özlem,her şiirde olması gerektiği gibi sevgiliyi koruma güdüsü,üstü kapalı tehdit ve yaşanmamışlığa sitem..Yorumcular uyuyormuş anlaşılan ..Kayıt tarihine bakılırsa kış uykusa da diyemem,güz sarhoşluğundan belki..
Tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)