Sarı çiçekler arasında
Toprağa değiyor ayaklarım
Bir kurşun yarası kadar derin izler var her yerde
Görüyorum.
Ölüm ince esintisini fısıldadı kulağıma
Ve düşündüm ölenleri
Suçluları, suçu olmayanları
Geçmişi, geleceği...
Bu coğrafya kan kokuyordu 70'lerde
Ninem hikayeler anlatır hep
İçinde bolca ölmek şeysi
Of! Kederli dalgalar bırakın beni
Bugün sevinçlerimi paylaşacağım bir dünyam var
Lavanta kokularının arasında koşacağım alanlar
Ve beni büyülecek nice düşünceler var.
Bu dava insan olma davası
Savaş ve kaybet.
Ama savaş!
Savaş ki göçmesin insanlığı kucalaklayan menekşeler
Güzellikler kaybolmasın
Ruhlar getirmesin gidenleri.
Bu dava insan olma davası
Bin kötülük arasından, bir güzellik bulma çabası.
Doğan Balyiyen
Kayıt Tarihi : 26.5.2020 08:47:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!