Güzellik Ve Kadın (Ebdullah Goran)

Gökte yıldızları gördüm;
Topladım çiçekleri baharın bahçesinde.
Karanlıkta ıslattı yüzümü ağaçlar,
Gördüm alacakaranlığın ufuklara çöktüğünü,
Kırkikindi yağmurlarından sonra gökkuşağı
Bükülmüş güneşe doğru.
Yeni yılın güneşi Mart’ta, Mayıs’ın ve Haziran’ın ayı
Geldiler ve gittiler günler ve gecelerce.
Irmağın akıntısı ve gümüş köpüğü
Binbir ışıktır uzaklıklarında.
Olgun kırmızı ve sarı meyveleri bahçenin;
Kuşların şarkısı ve cıvıltısı yayla ormanlarında.
Muhteşem müzik yükselir sık sık
Bir kavalın gırtlağından ya da bir kemanın tellerinden.
Bütün bunlar mucizedir ve güzelliktir;
Varoluş yolunda kendi ışığını savururlar.
Fakat sevgimin gülüşü olmaksızın
Işıktan yoksundur doğa.
Beni heyecanlandıran O’nun sesini taşımazsa
Sesi yoktur rüzgârın;
Hangi yıldız, hangi yabanıl gül kırmızıdır
O’nun yanakları, meme uçları ve dudakları misali?
Hangi siyahlığın boyası durur O’nun gözleri misali
Kirpikleri misali siyah, kaşları ya da çözünük saçları misali?
Hangi tepe O’nun selvi boyu denli güzeldir?
Gözlerindeki misali ışıltılı köz var mıdır ki?
Aşkın özlemi gibi sihirli midir
Anımsayan ve tutsak bir yüreğin özlemi?

Ebdullah Goran (1904-1962)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy

Ebdullah Goran, 1904 yılında Halepçe şehrinde dünyaya geldi. Babasının ölümünden sonra, eğitim görmek için Kerkük'e gitti. 1935-37 yılları arasında Halepçe'de öğretmenlik yaptı. İkinci Dünya Savaşı yıllarında (1940-45 arası) Filistin'de Yefa Radyosu'nun Kürtçe Bölümü'nde çalıştı. Faşizme karşı Kürtçe bildiri ve haberler yayınladı. 1951-52 yılları arasında Irak rejimi tarafından hapse atıldı. Hapishaneden çıktıktan sonra, 'Jîn' ('Hayat') dergisinin başyazarlığını üstlendi. 1962 yılında amansız bir hastalığa yakalanarak, ebedi hayata göç etti.